Never Completely Mine

I found you in the most inconvenient time.

When we first met I found someone who is soft but strong, frail but fierce, humorous but respected. When we were only getting to know each other, I found that you were wounded and desperately trying to crawl away from the darkness you’ve been through. You needed me and I promised to keep you company until your heart healed.

After a while, I dragged you into my world. Continue reading Never Completely Mine

Kailangan Kita

Ma bakit? Bakit mo kami iniwan? Bakit mo nagawang iwan si tatay? Bakit mo hinayaang lumaki kami ng walang nanay? Bakit? Alam mo ba kung gaano kahirap yun, ma? Kung gaano kahirap lumaki ng walang nanay? Na yung mga kapitbahay pinagtsitsismisan kayo? Iniisip nila baka naman daw nagjapayuki ka na. Sabi din nila baka may ibang pamilya ka na daw. Pero alam mo yung pinakamasakit na sinabi nila? “Baka naman hindi kayo mahal ng nanay niyo kaya niya kayo iniwan?” Hindi mo nga ba kami mahal, ma? Ganon kadali mo lang ba kami kayang iwan? Iyak ng iyak si papa noon. Mahal na mahalka niya, ma. Alam mo ba yon? Kailangan ka niya, ma. Kailangan kita.

Continue reading Kailangan Kita

Wala Ka Na

Nang makita ko ang huling paghinga mo at ang hindi na muling pagmulat ng mata mo, nagbago ang mundo ko at wala akong ideya kung ano ang tumama sa akin. Walang anumang salita ang makakatulong para mawala ang sakit na nararamdaman ko. Yung sakit na parang may tumusok sa puso ko, hindi ako makahinga na parang dinudurog ang baga ko at parang literal na nabibiyak ang puso ko.

Continue reading Wala Ka Na

Ang Sa Atin Na Hindi Nila Maaagaw

Tawag mo sa akin, Binibining Hugotera. Kasi tuwing tatanungin mo ako ng “Musta, brad?”, ang sagot ko lagi ay isang linya ng hugot pa more at mapapasagot ka ng tangina. Tangina this, tangina that, tangina you, tangina us, tangina life.

Alam ko namang wala ako sa top ten ng list ng priorities mo sa buhay. Alam ko namang hanggang “brad” at “tol” at “buddy” lang ang papel ko sa script ng tanginang tadhana natin. Alam ko din namang kinukunsinti mo lang ako sa mga “labyu too” at “1:43” mo tuwing 1:43 am at 1:43 pm. Continue reading Ang Sa Atin Na Hindi Nila Maaagaw